Αρχαιολογικοί Χώροι
Σε ολόκληρη την έκταση του Νομού Ρεθύμνης έχουν εντοπισθεί αρχαιολογικά κατάλοιπα που χρονολογούνται από την εποχή του λίθου έως και τα ρωμαϊκά και παλαιοχριστιανικά χρόνια.
Ο αριθμός των εντοπισμένων αρχαιολογικών θέσεων φθάνει τους 350 από τους οποίους φυσικά δεν είναι πολλοί επισκέψιμοι.
Αρχαία Ελεύθερνα
Το Πανεπιστήμιο Κρήτης από το 1985 κάνει συστηματικές ανασκαφές κάθε καλοκαίρι και τα ευρήματα μέχρι τώρα είναι πάρα πολλά και εντυπωσιακά.
Κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τη 2 η χιλιετία π.Χ. μέχρι τα ύστερα Ρωμαϊκά, τα πρωτοβυζαντινά και τα βυζαντινά χρόνια (13 ος αιώνας μ.Χ.). Πλεονεκτήματα του τόπου ήταν η οχυρή θέση, το καλό κλίμα και γενικά η ύπαρξη όλων των προϋποθέσεων για κατοίκηση (πηγές νερού, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, εκτάσεις για βοσκή και υλοτομία, ασβεστολιθική πέτρα για χτίσιμο).
Οι ανασκαφές στην περιοχή της Ελεύθερνας ξεκίνησαν το 1985, όταν ο τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Κρήτης αποφάσισε να ερευνήσει και να φέρει στο φως τη γνωστή από τις φιλολογικές μαρτυρίες αρχαία πόλη.
Μικρής έκτασης έρευνα είχε πραγματοποιηθεί στην περιοχή και το 1929 από την Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή υπό τη διεύθυνση του H. Payne. Τα κατάλοιπα έχουν αποκαλυφθεί στην ευρύτερη περιοχή των δύο σύγχρονων γειτονικών χωριών Ελεύθερνα και Αρχαία Ελεύθερνα που βρίσκονται στους βόρειους πρόποδες του Ψηλορείτη και σε απόσταση 24 και 29 χιλιομέτρων αντίστοιχα από την πόλη του Ρεθύμνου.
Υστερομινωϊκό Νεκροταφείο Αρμένων
Με απόσταση 10 χιλιομέτρων νότια της πόλης του Ρεθύμνου, δίπλα στο ομώνυμο χωριό και μέσα σ ένα θαυμάσιο δάσος από βελανιδιές, έχει αποκαλυφθεί το περίφημο νεκροταφείο των Αρμένων που χρονολογείται στην Υστερομινωική περίοδο (13ος / 12ος αι. π.Χ.). Η συστηματική ανασκαφική έρευνα που ξεκίνησε το 1969 έχει αποκαλύψει άνω των 220 τάφων και συνεχίζεται με στόχο την αποκάλυψη και της σχετικής πόλης.
Μοναστηράκι
Λάππα
Σύβριτος
Αξός
Αποδούλου
Σταυρωμένο
Στην ευρύτερη περιοχή Χαμαλευρίου – Παγκαλοχωρίου – Σταυρωμένου και Σφακακίου εκτείνεται ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Ήδη από το 1745 ο άγγλος περιηγητής R. Pococke θεώρησε οτι η θέση ταυτίζεται με το Παντομάτριον.
Ιδαίον Αντρον
Εκκλησίες
Στο νομό Ρεθύμνης τόσο κατά την παλαιοχριστιανική όσο και κατά τη βυζαντινή περίοδο ανεγέρθηκε πληθώρα εκκλησιών και μοναστηριών. Οι Βυζαντινές εκκλησίες υπολογίζονται γύρω στις 300 και τα μοναστήρια γύρω στα 30. Ο αρχιτεκτονικός τύπος που επικράτησε κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο ήταν οι λεγόμενες «βασιλικές» που ήταν ξυλόστεγες και τρίκλιτες με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος.
Μονή Αρκαδίου
Στις βορειοδυτικές υπώρειες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο σχεδόν 500 μέτρων και σε απόσταση περίπου 23 χιλιομέτρων από την πόλη του Ρεθύμνου, βρίσκεται η Ιερά Μονή Αρκαδίου. Για να φθάσει κανείς ως εκεί μπορεί ν΄ ακολουθήσει διάφορες διαδρομές, καθεμιά από τις οποίες παρουσιάζει ξεχωριστό φυσιολατρικό και ιστορικό ενδιαφέρον.
Σύμφωνα με την παράδοση την Ι.Μ. Αρκαδίου θεμελίωσε ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ηράκλειος ενώ η ανοικοδόμησή της έγινε από τον αυτοκράτορα Αρκάδιο τον 5ο αι. μ.Χ. από τον οποίο πήρε και τον όνομά του το μοναστήρι. Η επιστημονική ωστόσο άποψη υποστηρίζει ότι τόσο ή ίδρυση όσο και η ονοματοθεσία του μοναστηριού θα πρέπει να οφείλονται σε κάποιον μοναχό Αρκάδιο.
Σύμφωνα με τις επιγραφικές μαρτυρίες ο δίκλιτος ναός στο κέντρο της μονής ανηγέρθη το 1587 και αφιερώθηκε στον Άγιο Κωνσταντίνο και τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Ο ναός αυτός δεν ήταν ο πρώτος αλλά αποτελεί ανακαίνιση ενός προηγούμενου που σύμφωνα με επιγραφή κτίστηκε το 14ο αιώνα.
Tο γεγονός που χωρίς αμφιβολία έγινε η αιτία να καθιερωθεί η Μονή Αρκαδίου ως ιστορικό σύμβολο εθελοθυσίας και ελευθερίας, ήταν η επανάσταση του 1866-1869 και πιο συγκεκριμένα η εθελοθυσία των πολιορκημένων που προτίμησαν να πεθάνουν παρά να παραδοθούν στους Τούρκους.
Μονή Αγίας Ειρήνης
Βρίσκεται κοντά στον ομώνυμο οικισμό, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων νότια της πόλης του Ρεθύμνου, στο δρόμο προς Ρουσσοσπίτι. Πρόκειται για πολύ παλαιό μοναστήρι, που θα πρέπει να υπήρχε από τον 14ο αι. Ωστόσο κάποια στιγμή καταστράφηκε και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε ολοσχερώς και ερημώθηκε. Η αναστήλωσή του ξεκίνησε το 1989 και από τότε οι μοναχές με την έντονη δραστηριότητά τους του έχουν ξαναδώσει ζωή.
Παλαιοχριστιανική Βασιλική Πανόρμου
Παλαιοχριστιανική Βασιλική Γουλεδιανών
Παλαιοχριστιανική Βασιλική Αρχαίας Ελεύθερνας
Άγιος Ιωάννης στο Γερακάρι Αμαρίου
Έξω από το χωριό Γερακάρι που απέχει 41χιλ. από το Ρέθυμνο, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου που χρονολογείται στον 13ο μ.Χ. αιώνα. Πρόκειται για μονόχωρη εκκλησία με κεραμοσκεπή, με μεταγενέστερο νάρθηκα μετά τρούλου. Ο τοιχογραφικός διάκοσμος της εκκλησίας παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Άγιος Δημήτριος στο ομώνυμο χωριό
Παναγία στα Ρούστικα
Κερά Παναγιά στο Νεφς Αμάρι
Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Νεφς Αμάρι, βρίσκεται η τρίκλιτη βασιλική της Κερά Παναγιάς που χτίστηκε στη θέση παλαιότερης σταυροειδούς με τρούλο εκκλησίας του 13ου μ.Χ. αιώνα. Το νότιο κλίτος με το εντυπωσιακό θύρωμα και τα οικόσημα της οικογένειας των Καλλέργηδων είναι προφανές ότι είναι υστερότερο και χρονολογείται στο 15ο μ.Χ. αιώνα.
Παναγία στην Λαμπηνή
Στο χωριό Λαμπηνή, σε απόσταση 27 χιλ. στο δρόμο από το Ρέθυμνο προς το Σπήλι, βρίσκεται η σταυροειδής, εγγεγραμμένη με τρούλο εκκλησία της Παναγίας, με τοιχογραφίες του 12ου και 14ου μ.Χ. αιώνα. Πρόκειται για επισκοπικό ναό μια και η Λαμπηνή ήταν έδρα της περίφημης επισκοπής Λάμπης που υπήρχε ήδη από το 431 μ.Χ.
Βενετσιάνικα μνημεία
Οταν οι Βενετοί ήρθαν στο Ρέθυμνο εγκαταστάθηκαν στο Castel Vecchio, στον πρώτο οικιστικό πυρήνα της πόλης. Το Castel Vecchio καταλάμβανε μια πολύ μικρή περιοχή και περικλείονταν από οχυρωματικό περίβολο. Αργότερα η επέκταση του οικισμού έξω από τα τείχη του castel vecchio, επέβαλε την κατασκευή νέου τείχους που θα περιέκλειε μεγαλύτερη έκταση. Πράγματι ανάμεσα στο 1540 και το 1570 οχυρώθηκε ο νέος οικισμός με τείχη που σχεδίασε ο M. Sanmicheli.
Η Φορτέτσα του Ρεθύμνου
Η Loggia του Ρεθύμνου
Η Loggia, ο χώρος δηλαδή όπου γινόταν οι συσκέψεις των ευγενών για να συζητήσουν πολιτικά και οικονομικά θέματα οικονομικά και πολιτικά, ήταν ένα λαμπρό κτήριο στο κέντρο της πόλης. Οικοδομήθηκε τον 16 αιώνα με σχέδια του διάσημου βενετού αρχιτέκτονα Michel Snamicheli. Το κτήριο που διατηρείται σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, είναι τετραγωνικής κάτοψης και έχει αψιδωτές τις τρεις πλευρές του (εκτός της δυτικής). Είναι χτισμένο κατά το ισοδομικό σύστημα και εντυπωσιάζουν τα φουρούσια του γείσου. Στην αρχική του μορφή το κτήριο παρέμενε ανοικτό και είχε τετράριχτη στέγη, πράγμα που δε συμβαίνει σήμερα.
Η κρήνη Rimondi
Η περίφημη κρήνη Rimondi, που βρίσκεται στη σημερινή πλατεία του Πλατάνου και στο αλλοτινό κέντρο της βενετσιάνικης πόλης, οικοδομήθηκε το 1626 από τον ρέκτορα της πόλης Α. Rimondi. Αποτελείται από τρεις γούρνες στις οποίες τρέχει νερό από τρεις κρουνούς σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Πάνω στις γούρνες «πατούν» τρεις ραβδωτοί κιονίσκοι που επιστέφονται από κορινθιακά κιονόκρανα. Πάνω απ΄ αυτά αναπτύσσεται θριγκός στη μεσαία ζώνη του οποίου, ακριβώς πάνω από τους κιονίσκους, αναπτύσσονται τέσσερα φουρούσια σε σχήμα φύλλων άκανθας. Στην ίδια ζώνη διαβάζονται οι λέξεις : LIBERALITATIS και FONTES.
Ο Άγιος Φραγκίσκος
Το Τζαμί Νερατζές
Το τζαμί Νερατζές που σήμερα χρησιμοποιείται ως Ωδείο, ήταν στα χρόνια της βενετοκρατίας η εκκλησία της Παναγίας των Αυγουστινιανών. Οι Τούρκοι το μετέτρεψαν το 1657 σε τζαμί, το τζαμί Γαζή Χουσεϊν ή Νερατζέ, και το 1890 πρόσθεσαν μεγάλο μιναρέ με δύο εξώστες κατασκευασμένο με τις περίφημες πέτρες από το χωριό Αλφά. Το παρεκκλήσι της Παναγίας στα δυτικά της που ήταν αφιερωμένο στο Σώμα του Χριστού μετατράπηκε και αυτό σε ιεροσπουδαστήριο. τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία οτυ κτηρίου αυτού είναι το θύρωμα και οι τρεις τρούλοι του.
Η κρήνη στο Ρουσσοσπίτι
Στο χωριό Ρουσσοσπίτι που απέχει 10 χιλ. από το Ρέθυμνο, μαζί με πολλά άλλα βενετσιάνικα κτήρια βρίσκεται και περίφημη κρήνη που χρονολογείται στον 17ο αιώνα. Ο Gerola τη χαρακτηρίζει «χαριτωμένη» και δεν έχει άδικο αν την παρατηρήσει κανείς προσεκτικά. Αποτελείται από ημικυκλική κόγχη εκατέρωθεν της οποίας αναπτύσσονται ζεύγη κιονίσκων που υποβαστάζουν το επιστήλιο. Ο κρουνός έχει μορφή λεοντοκεφαλής.